Jednakowo kiedy w karambolu żłóbka początki jasełek oprawią się producent świec liturgicznych ze św. Franciszkiem z Asyżu. W pierwszej chwili położeniem przedstawień były budynki kościelne, oraz nie wcześniej dalej, jak niektóre kreacji nieparadnego, jak kostucha, pasterze bądź lucypery, szczędziłyby się co chwila swawolniej, przedstawienia jasełkowe wyobrażano w szopach azali większych izbach. Dopiero podstawowa, wyłącznie religijna istota jasełek pozostała obudowana wieloma nadzwyczajnymi elementami, głównie humorystycznymi „w odniesieniu do gry” obserwatorów, stając się nagminnie „nabożną komedią”. Od chwili XVIII wieku jaskrawych aktorów ruszyłyby zmieniać lali, którym głosu użyczali zatuszowani kolędnicy, a z od czasu do czasu zawodowi aktorzy. SPOŚRÓD jasełkami odwiedzili oni różnorodne dziedzińce niearystokratyczne, i nawet pracownie wystawne.